کتاب «الإرشاد في معرفة حجج الله علي
العباد» تألیف محمد بن محمد نعمان معروف به شیخ مفید (متوفای
413ق) است. این اثر از معتبرترین منابع روایی شیعه درباره تاریخ ائمه(ع) وفضایل اهل بیت (ع) و یاران آنان به
شمار میآید و بسیاری از منابع مهم شیعه که به زندگانی ائمه پرداختهاند، این کتاب
را مستند خود قرار دادهاند. محمد باقر مجلسی در بحارالانوار به روایات آن استناد کرده است. مفید کتابش را در یک مقدمه و دوازده باب به
تعداد ائمه شیعه(ع) تنظیم کرده است. بخش عمده و بیشترین حجم کتاب پیرامون امیر
مومنان(ع) و پس از آن زندگانی دیگر امامان معصوم(ع) نقل میگردد. در ذیل هر باب از
سه تا سیزده فصل را با عناوین مختلف مربوط به مسائل تاریخی عام، مسائل تاریخی هر
امام (ولادت، سرگذشت و شهادت)، فضائل، اصحاب، کلمات و خطبهها، اولاد، فضیلت زیارت، کرامات و معجزات و احتجاجهای آن بزرگواران منعقد ساخته است. شیخ مفید در این کتاب همانند یک کتاب تاریخی عمل
نموده و به بیان حوادث تاریخی پرداخته است. علاوه بر آن، این کتاب، یک کتاب عقیدتی
نیز به شمار می آید زیرا در آن به بسیاری از عقائد شیعه اشاره شده است. مؤلف مطالب
این کتاب را با ذکر سند آورده و این کار اعتبار آن را
بالا برده است.
| جزییات اثر |
| تاریخ ثبت در فهرست ملی حافظه جهانی |
1396 |
| پیشنهاد دهنده/ محل نگهداری |
کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی |
![الابنیه عن الحقایق الادویه [روضه الانس و منفعه النفس]](https://mow.irunesco.org/image/cache/catalog/Al-Abniyeh/02-00001-00003-370x370.jpg "الابنیه عن الحقایق الادویه [روضه الانس و منفعه النفس]")
